Luca de koekoek

Vandaag gingen we goedgemutst op weg van Assisi naar Spello. In Assisi nog even koffie/thee gedronken voor vertrek.

Na een tijdje gewandeld te hebben in een mooi glooiend landschap met een overvloed aan olijfboomgaarden en klaprozen klonk opeens het geluid van een koekoek.

Wat verder lopend klonk weer het geluid van een koekoek. Ik moest terug denken aan vorig jaar toen tijdens onze wandelingen ook regelmatig een koekoek te horen was. Ik verdacht toen onze reisorganisator Luca uit Florence ervan dat hij een koekoek met ons mee liet reizen om ons landelijk gevoel te versterken. 

Het kan bijna niet anders geweest zijn dan, dat Luca ook dit jaar weer een koekoek ingeschakeld heeft. Of het een tamme koekoek was of een drone met een luidspreker weet ik niet, maar het kan geen toeval zijn.

Goed, genietend van af en toe een koekoekende koekoek bereikten we Spello, een schitterend stadje met nauwe straatjes, hoogteverschillen en mooie doorkijkjes.

We kwamen in een heel mooi hotel met een terras met uitzicht over de vallei.

Toen we daar een tijdje waren dacht ik weer een koekoek te horen met een krachtig geluid. Ik dacht om dit geluid op te nemen en met jullie te delen. Toen kwam Hein met een droge constatering dat het het geluid was van een dikke duif die op een muurtje zat.

Waren het onderweg  dan ook steeds dikke duiven geweest?

Walter