Dat was het dan weer ...

Iedereen thuis, de wasmachines weer volop bezig geweest, bijna is de vakantie voltooid verleden tijd. Bijna zeg ik, want het is nog niet helemaal gedaan. Wassen en opruimen is natuurlijk 1 ding maar er zijn nog wel wat losse eindjes te verwerken.

Zo is er de eindafrekening van de hele santekraam. Tijdens de vakantie betaalt de een dit, de ander dat en administreren het in "Wie betaalt wat"-app en aan het eind  drukken we op de "verreken" knop en rekent de app uit wie er nog moet betalen en hoeveel. Het grappige van die app is dat je nooit hoeft te vragen wie er wil betalen. Degene die het meest rood staat is vaak maar wat blij om de achterstand weer in te lopen.  Nou zijn Corrie en ik een echtpaar en ik constateer zojuist dat wij bij elkaar opgeteld in de plus staan dus ga ik bij deze de "verreken" knop induwen.

dat betekent dat wij per saldo nog geld terug krijgen. Een los draadje minder.

Een tweede losse draadje zijn de beloften die ik eerder deed en niet inloste:

• aan Wim om betere foto's te maken van de basiliek in Assisi. Daar kwam niks van. De beveiliging was nog strenger geworden dan vorig jaar. Zodra je je fototoestel te voorschijn haalde kwam er een vrijwilliger op je af om te zeggen dat foto's maken echt niet toegestaan was. Drommen mensen die ongehinderd met hun selfiesticks of gewoon met mobieltje in de hand alles vastlegden, maar met een fototoestel datzelfde doen ... No way. Dus bleven er dit soort opnames over ...
• aan alle lezers die daar iets in zagen om 1 of meerdere verhalen door ChatGPT te laten schrijven en na afloop bij goed raden welk(e) dat was/waren een passende prijs uit te reiken. Niks mee gedaan. Reden was dat na wandelen, borrelen na afloop en eten de fut er helemaal uit was. ChatGPT genereert wel snel een verhaal maar vergt ook best wat voorbereiding in aanloop. Daar ontbrak me de fut dus voor.

Derde losse draadje is de lijst met onderkomens en hun eigenaardigheden die ik mijn medewandelaars beloofde op te stellen. Die ga ik hieronder in een apart verhaal doen. Dat is voornamelijk om de saillante details van die onderkomens niet kwijt te raken en als naslagwerk bij volgende weet-je-nog-wel discussies. Jullie zijn hier mogelijk niet meer in geïnteresseerd vandaar in een volgend verhaal.

Vierde en laatste, jullie bedanken voor de belangstelling en de reacties. Een reisverhaal schrijven doe je eigenlijk voor een groot deel voor jezelf, om al die verschillende indrukken nog eens terug te kunnen halen maar ook een beetje om "thuis" te laten weten hoe het je vergaat. Dat lijkt gelukt te zijn dus dat is mooi.

Dat was het dan voor nu. Tot ziens

H.