Een lichte paniek

Vanmorgen vertrokken we vanuit ons hotel la Marmotte voor de wandeling naar Spoleto. Om de wandelroute te volgen maak ik gebruik van mijn Garmin-machine waarop alle routes van de reis in GPX-tracks zijn opgeslagen. Ik had de opgeladen batterijen weer in mijn toestel gedaan en normaal gesproken kan ik na het aanzetten van het apparaat kiezen uit de route van de dag. Echter, tot mijn schrik verscheen er geen enkele route  het apparaat nogmaals aan en uit gezet, want dat werkt bij apparaten vaak wel. Ook nu verschenen er geen routes. Zou ik per ongeluk alles gewist hebben? Nee, ik wist zeker dat dat niet kon.

Hoe nu verder? Ik heb het probleem nog aan Hein voorgelegd, want hij heeft een soortgelijk apparaat gehad. Hij vroeg zich af of er wel een SD-kaart in het toestel zat, want daarop worden de files opgeslagen. De SD- kaart zit onder een schuifje onder de batterijen. 

Ik heb toen de batterijen er uitgehaald en onder het schuifje was geen SD-kaart te vinden. Een wonderbaarlijke verdwijning van de SD-kaart die al ca 2 jaar in het apparaat zit?. Nee, dat kan toch niet! Ineens kreeg ik een heldere ingeving (dat komt niet zovaak voor) en bedacht dat toen ik in het hotel de batterijen heb verwisseld ik per ongeluk het schuifje van de SD-kaart heb verschoven. We stonden toen al bij de poort buiten het hotel. Ik ben toch maar terug gelopen en heb de sleutel van de kamer gevraagd en jawel, daar lag het SD-kaartje naast de tafel. Gelukkig was de schoonmaakster nog niet langs geweest om de kamer te stofzuigen anders had ik om de stofzuigerzak moeten vragen en had die vervolgens helemaal moeten onderzoeken om het minuscule SD-kaartje te vinden. Misschien had ik dan ook nog wel wel een losse oorbel of ring gevonden. 

Al met al, eind goed, al goed en ik was weer op het goede spoor gezet 

De wandeling naar Spoleta was gevarieerd met behoorlijke stijgingen en dalingen en in de middag kwamen we aan bij het Charlstonhotel in het centrum.

De naam van het hotel suggereert dat er ook wel een danszaal aanwezig zou zijn waar de Charlston gedanst zou kunnen worden. Een aantal volgers weten wel dat Leoniet erg graag danst en dat ik niet zo beweeglijk ben. Ik ben niet voor niks lid van de vereniging van "de Hollandse heup" waar Wiilem-Alexander voorzitter van is.

Maar goed er werd niet gedanst en het was weer een mooie dag.

Walter