Intussen in Anghiari ...

Na veel vieren en vijven kan ik om 22.30 uur beginnen met het typen van mijn verslagje van deze dag.

Of het wat wordt???

We hebben net gegeten bij een lokaal restaurant en we hebben ook gedronken. 2 glazen vino bianco is een beetje veel om daarna nog een coherent verhaal te schrijven, geloof ik. Dus Wim van Stiphout, geen opmerkingen over grammaticale fouten of verkeerd geschreven woorden.

We hebben vandaag weer een fantastisch mooie wandeling gemaakt. Prachtige vergezichten tijdens het klimmen en dalen. Dat naar boven lopen en dan weer precies net zo ver naar beneden roept af en toe de vraag op waarom dat moet.

Dat is natuurlijk flauwekul. Juist vanwege de variatie lopen we hier in Italie. Als we alleen maar vlak wilden lopen hadden we wel een rondje Etten-Leur gedaan.

Ik denk dat Leoniet, Walter en ik straks geen moeite hebben met de Zevenheuvelenweg tijdens de Nijmeegse vierdaagse.

(Hein loopt daar niet mee. Hij houdt niet van zo"n massaal gebeuren)

Vandaag liepen we op ongeveer 650 meter hoogte tegen een Vespa aan, die geparkeerd stond aan de kant van de bergweg. De scooter had duidelijk zijn beste tijd gehad.

En misschien daarom moest ik meteen denken aan kapelaan de Bruin. Helaas was hij in geen velden of wegen te zien. En ook Jo Baart was niet ter plekke. Dat was wel even een tegenvaller. Een stukje van de weg af stond wel een oud huis. In mijn hoofd beleven Jo en de kapelaan daar in alle rust samen hun oude dag. Jo hoeft hier niet steeds worsten aan de heilige Clara te beloven, want mooi weer krijg je hier gratis en voor niks.

Aangezien mijn dierbare echtgenoot ondertussen al aangekleed en wel naast me in slaap is gevallen, houd ik nu maar op met schrijven.

Morgen komt er weer een dag.

De afspraak is om klaar te zijn om 7.45 uur, zodat we om 8.00 uur kunnen ontbijten om op tijd te vertrekken voor een zonnige wandeling door dit prachtige deel van Italie.

C.