Wie het eerst is ...

Iedereen weet hoe dat gezegde verder gaat. Ondergetekende, uw correspondent langs de Via di San Francesco, als geen ander. Daarom ben ik ook maar gelijk in de pen geklommen na onze thuiskomst zojuist. Veel valt er niet te vertellen over een reisdag en dan is het dus zaak om het gras niet voor de voeten weg te laten maaien door concurrerende auteurs.

De dag begon vanmorgen redelijk vroeg, 05:45 om precies te zijn. Tijd genoeg om alles " fatsoenlijk" achter te laten. Arno was zo aardig om ons met bagage weg te brengen naar de trein. Echt uitgezwaaid worden door iemand benadrukt nog eens extra dat je op reis gaat.

voor de rest was de reis zonder verdere bijzonderheden.

• Drukte op Schiphol,
• een passagier die alleen zijn/haar/hen bagage uit vliegen wilde sturen,
• lange rijen van overstresste toeristen voor de kaartjesautomaten in Pisa van airportshuttle en trein.
• treinbalkons vol rolkoffers, fietskoffers, rugzakken en wat dies meer zij
• enzovoort enzovoort

Maar aan het eind van die hele reis, in de Via Bonifacio Lupi, Firenze, was er zo rond 6 uur de uiterst vriendelijke receptionist van Hotel Bonifacio die ons de sleutels gaf van 2 kamers in een mooie italiaanse stadsvilla. Eind goed al goed dus.

In diezelfde stadsvilla tik ik dit stukje na de borrel en diner als sluitstuk van deze dag.

We zijn dus goed aangekomen. Morgen de stad verder verkennen.

H.